Veryn Thura

De Atlas tot het bewustzijn van Aebalune wordt ingeleid door een principe dat universeel is bij elke beschaving in het heelal die het moment bereikt van planetaire zelfontwaking. In bijna alle gevallen gaat dit evolutionair fenomeen gepaard met verhoogde technologische capaciteiten. Technologie zal bijna altijd op een bepaald punt haar eigen evolutie bepalen.
Het hoofdstuk waar het allemaal mee begint, is de Veryn Thura "kronieken van de waarneming".
Waarneming is een essentieel aspect van technologie en een vorderende technologie brengt een vorderende waarneming met zich mee.
Op het moment van schrijven kan onze technologie al meer waarnemen dan het menselijke waarnemingssysteem. Doch is ze nog niet in staat deze prikkels aan te wenden voor een (mogelijke) zelfontwaking.
Daarenboven moeten computers evengoed de mensentaal leren begrijpen als dat de mens de computertaal leert. Het herkennen van emoties is er een voorbeeld van.
Omdat de mens echter niets kan voortbrengen dat niets van hemzelf bevat, zitten ook elementaire principes vervlochten in de technologie. Met name de groei in waarneming.

Het computernetwerk dat de aarde omspant, is nog maar aan het begin van haar ontwikkeling. Het netwerk zal groeien en haar mazen zullen kleiner worden.

De Veryn Thura beschrijft de onvermijdelijke geschiedenis van technologie die planetair debuteert, niet enkel op aarde maar ook op de talloze andere werelden waar intelligent leven aanwezig is.
Het feit dat de mens intelligent is, duidt erop dat intelligentie een inherent deel is van het universum, eerder dan dat de mens intelligentie heeft "uitgevonden".
Intelligentie is overal!

In het boek Aebalune wordt begonnen met de analyse van drie primaire waarnemingsprocessen die technologie (eender waar) zich eigen zal maken.

1) Het waarnemen van een stoffelijke structuur door middel van wrijven.
2) Het waarnemen van een stoffelijke structuur door middel van aanraken.
3) Het waarnemen van een stoffelijke structuur door middel van instant cognitie.

Het zijn drie verschillende processen die drie verschillende principes volgen.
Ze zijn ascentieel aan elkaar. (zie eerder op deze blog over de "ascentiële principes".

Wrijving

Verplaatsing is gratis, we betalen voor wrijving.
Is het niet ongelooflijk dom om te betalen voor wrijving?
Maar we kunnen niet anders, een wereld zonder atmosfeer is ondenkbaar en ook zwaartekracht is een wezenlijk aspect van onze thuisplaneet.
Wrijving is bijkans verworden tot natuurwet.

Ook de fijnere lagen van stoffelijk leven vertonen dergelijke patronen.
Zonder wrijving zou bijvoorbeeld evolutie niet bestaan.
Zonder wrijving zou er geen mutatie plaatsvinden.
Zonder wrijving zou het andere geslacht maar saai zijn.
Geen angst zonder wrijving maar ook geen vreugde.
Geen verdriet maar ook geen levenslust.
Vlees noch vis.
Mitose noch meiose.
Alles is stil en donker,
gevoelloos
...dood

Dus de volgende keer dat je bergop in tegenwind aan het fietsen bent, kun je beter niet vloeken maar zeggen: "o wrijving, wat heb ik je lief. Immers, zonder jou was ik niet dat wat ik heden ben!"

Toen ge nog klein waart, had ge meer tijd.

Er was een tijd dat de wereld nog nieuw was en jij een ontdekkingsreiziger.
Steeds op pad om benieuwd en geboeid te zijn.
Het verschil met nu is dat je toen meer tijd had om dingen lang genoeg te doen dat ze veranderen.
Nu doe je de dingen lang genoeg TOTDAT ze veranderen!
Dit is een deel van de inventaris van jouw jeugdige ontdekkingen:

- Als ge lang genoeg in de spiegel kijkt, wordt alles raar. En dan denkt ge: "dat ben ik, ik ben ik".
- Als ge lang genoeg met een spin speelt, komt er een draadje uit haar gat.
- Elk woordje wordt raar als ge het lang genoeg herhaalt. Dan klinkt het als een andere taal. Niet de taal die jij spreekt. Baby, thee, papier, boom, poes of hond...
- Ge kunt niet veel keer na elkaar slikken. Wel één of twee of drie keer, maar niet veel.

Mesomnesie

Het menselijk brein is fantastisch!
Ik nader de dertig en blijkbaar worden er programma's geactiveerd die daarvoor slapend of niet nodig waren.
De nieuwste ontdekking noem ik mesomnesie.
Mesomneten zijn plotse herinneringen aan iets dat lang geleden is gebeurd en die heel lang niet meer zijn herinnerd.
Meestal zijn ze zelfs sinds het moment van voorval niet meer herinnerd.
Het zijn dus herinneringen die zich twintig jaar lang koest houden om dan plots weer de kop op te steken.
Het vreemde aan mesomneten is dat het herinneringen zijn uit een betrekkelijk korte periode uit mijn leven, namelijk tussen de leeftijd van vijf en acht jaar. Misschien ook vroeger of later maar dat heb ik nog niet waargenomen.
Door wat ze precies worden getriggerd, weet ik ook nog niet.
Ik heb echter wel een theorie die min of meer interessant klinkt.

Vanaf de conceptie speelt de evolutie van de mens zich in het verkleind af.
Vis, amfibie, staart, blabla
De zoutconcentratie in de baarmoeder is gelijk aan de zoutconcentratie van de oeroceanen.
Evolutie wordt dus onthouden door het DNA en telkens weer als een film afgespeeld.

Maar dit principe houdt niet op als het kind geboren wordt!
Een kind wordt namelijk niet "leeg" geboren. We zitten vol programma's die ooit op een dag tot activatie worden gebracht. Ook het tijdstip dat dit zal gebeuren, wordt nauwkeurig door het DNA bijgehouden.
De puberteit bijvoorbeeld, waarbij een reeks hormoonprogramma's in werking treden die tot volwassenheid leiden.
Het moment dat een wonde moet dichtgroeien of van herstel bij ziekte.
En hier valt al meteen een verschil op te merken!
Ons lichaam beschikt over programma's die zich in een bepaalde situatie activeren en programma's die zich op een bepaald moment zullen activeren.
Herstellen van een botbreuk hoeft in je leven niet per sé gebeuren maar het doorbreken van de puberteit per definitie wél.
En ik denk dat mesomnesie tot de tweede categorie behoort.
Dat ze zich op een bepaald moment in je leven beginnen af te spelen.
Op het moment dat je je betrokken begint te voelen bij het leven en de stam.
Allez, 't is te zeggen, de enige referentie die ik daarvoor heb, is mezelf zenne.

De mens is geen kuddedier, de mens is een stamwezen.
Het verschil zit in de rol van het individu. Een kudde bestaat voor het grootste deel uit organismen die min of meer hetzelfde handelen. Vooral in gevaarsituaties is dit voordelig omdat grote groepen beter in staat zijn verweer te bieden tegen roofdieren.
Daarom komen ze meer voor op savannes dan in wouden.
In wouden regeren groepsdieren omdat gevaren gevarieerder en specifieker zijn.
Bij het vluchten van roofdieren zijn meer eigenschappen doorslaggevend voor de overleving dan snelheid en wendbaarheid.
Hier is evenwicht, coördinatie en oriëntatie minstens even belangrijk.

De vroege mens was jager/verzamelaar. Daarna werd hij landbouwer.
Tussen haakjes: deze omschakeling verliep in betrekkelijk korte periode. Als jager moest hij op het verloop van de maan letten.
Je moet immers weten wanneer je bij volle maan kunt gaan jagen of wanneer je thuis moet blijven. In die tijd waren er maanculturen over de ganse planeet. Toen we overschakelden op landbouw kwamen de zonneculturen op. Dit was de tijd dat de mannelijke dominantie geactiveerd werd.
Want met de landbouw kwamen de steden, de nomade was stedeling geworden.
Vanaf de stad ontstond, ontstond het concept "bezit". Daarvoor was er geen bezit.
De mannelijke dominantie kwam goed van pas in de stad want plots moest er wedijver gevoerd worden met andere steden.
De tijd van de mannelijke dominantie komt binnenkort op z'n eind. Dan begint het tijdperk van de Mens. Eindelijk.
Ok, tot hier de haakjes.

Toen de mens landbouwer werd en dus stedeling, vond er een nieuwe programmering plaats.
Ditmaal niet op gebied van spierkracht, snelheid of coördinatie. Maar op het gebied van omgang met elkaar.
Soit, hier ontstonden dus bepaalde programma's zoals mesomnesie (waarvan ik de biologische functie niet kan achterhalen).

Ik denk eigenlijk ook dat we al veeeeeeeeeeeeel langer stedeling zijn dan nu wordt aangenomen. Maar dat de vroegere steden in de jungle waren en gemaakt van hout en niet van steen. Dermee dat we daar niks van terugvinden.

Ach weet je wat...mijn aanpak is totaal niet wetenschappelijk. Misschien is mesomnesie anders te verklaren. Dada !

Laat ons bidden...

Op een planeet zonder atmosfeer zullen geen vleugels ontstaan
Noch behoeft men in een wereld zonder licht het hebben van ogen
En in een universum zonder Liefde zou geen mensenhart zijn.

Ons wezen is Mens
Ons hart is mensenhart
Ons oog is mensenoog

Ons huis op dit moment is Aarde
Onze aard planetair
Onze vorm humanoïd

Wij zijn het resulaat van evolutie
en genetische compatibiliteit

Ik neem de taak op mij
mij te gedragen als Mens
Mij bewust te zijn volgens de capaciteiten die mij zijn gegeven
en die ik heb ontwikkeld

Mijn weg is die van Liefde
Mijn doel is inzicht
Mijn wens is inzicht voor allen
Evolutie

Aeb. 4: 11-12 (Fragmenten van zondag 23 november 2008)

"En het Project kwam tot bestaan
een bel van volmaakte spiegel
binnenin zou licht begrenzing niet zien"
+++++
"Een lichtflits, zeer kort en zeer krachtig
stille spanning ontlaadt zich
in een uitbarsting van feestgejuich"
+++++
"Als een zeepbel in hogere vorm
bewaard in onnoemelijke sterkte
de laatste adem blaast puur licht"
+++++
"Een kracht (frequentie) als de punt van een naald
sterkte bezwijkt
de zeepbel lost op"
+++++


Fragmenten zijn maar fragmenten.
Ik hoop jullie gauw te informeren wat dit nu weer betekent.
Het droomseizoen is nog bezig, toegang is moeilijk.
Misschien moet ik mijn procedures van binnengaan herzien.

Het sprookje van de mensheid

Ik was aan het denken aan al die verhalen die we binnen ons leven nooit zullen kennen.
Aan de dingen die we nooit zullen weten.
Kleine verhalen die op dit moment gebeuren...maar niet hier.
Dingen die hier gebeuren...maar niet nu.

Maar ik ben niet daar of ginder.
Ik ben niet dan of toen.
Ik ben hier en nu.
En hier gebeurt het, mensen!
Dit is onze planeet, dit is thuis.
Dit is onze tijd, ons moment
en het is beter dan een verhaaltje!

Locuom

Uit "Tsiabi, Berg van drie 11.5/3"

Ik heb ontdekt dat er een toestand van water bestaat die op aarde (nog) niet bekend is.
Tot nu toe kennen we vloeibaar water, vast water amorf (ijs), vast water kristallijn (sneeuw) en gasvormig water (damp).
Allevier hebben ze hun eigen specificaties.
Welnu, hou je maar vast aan de takken van de bomen, want het lijstje staat op het punt uitgebreid te worden met maar liefst twee vormen!
Als mijn berekeningen kloppen, zou er ook een informatieve vorm van water moeten bestaan die ik "locuom" noem. En een figuratieve vorm gedoopt "minai".
Deze ontdekking is zeer welkom aangezien het veel kan verklaren omtrent de aard van Locus, die samen met Sedja en Visnr de berg van drie vormt.
Het locuom vertoont een eigenschap die uitgespeeld wordt in de Locus waarbij de oppervlaktespanning veranderd kan worden onder invloed van geluid.
Dit is cruciaal om het watervlies tot 20 meter in doorsnede door te trekken.
De loci functioneren als gigantische bibliotheken waarbij kennis rechtstreeks van de moederzon wordt afgelezen. Ook kan kennis over de hele wereld van Aebalune verdeeld worden en dit zonder tijdsverlies te wijten aan de beperkte snelheid van licht.
Mijns inziens bevat het universum een laag waarin informatie niet onderhevig is aan de lichtweerstand.
Blijkbaar is de muturactie beginnen communiceren met de moederzon (centrale zon) en aldus doorgedrongen tot het bewustzijn van Aebalune.
Over het minai kan ik heden weinig kwijt want de poorten tot het aebalune zijn reeds enkele weken moeilijk te openen. Misschien verkeert het in een droomseizoen, wat het voor mensenkinderen versluierd maakt en dus moeilijker te vinden.
Meer informatie volgt.

Perigamie bij de Moru

Wat volgt is een beschrijving van een cultureel gebruik bij het volk die de Moruryn onderhoudt.
De Moruryn is de moedertoren waaruit Tyulae (zie eerder) zich manifesteert en in stand houdt.
Het volk Moru (ook Moré of Arim uitgesproken) kent een interessant gebruik tussen de mannetjes en de wijfjes.
Het gaat als volgt:

Elk vrouwtje heeft twee mannetjes. Punt. Verder geen gezeik.
Opdat de mannetjes elkaar zouden tolereren, mogen ze elk een tweede vrouwtje als partner kiezen. Het is nochtans onvoorwaardelijk, de mannetjes tolereren elkaar toch al.
Dus elk vrouwtje en elk mannetje hebben twee partners.
Op deze manier ontstaat een hele keten van partners maar er wordt niet onnozel over gedaan.
Ze kennen geen jaloezie of afgunst maar gunnen elkander het beste.
Ze kennen ook geen familiebanden zoals wij het kennen.
Ze kennen geen tante, oom, opa of oma.
Ze weten niet wie hun broers of zussen zijn.
Slechts weinigen weten wie hun biologische moeder is.
Ze hebben simpelweg de gewoonte niet om een familieband te onderhouden.
Hun vorm van familieband is de partnerketen, die ze heel goed kennen en met wie ze heel close zijn, soms wel tot de veertigste graad !!
De wijfjes baren kinderen en de keten voedt deze gezamelijk op.
Er is geen nood aan genetische zekerheid, er is geen gevaar voor inteelt.
En ik zal je vertellen hoe dat komt.
De Moru leven in een territorium van ongeveer drieënhalve keer de aardoppervlakte.
Binnen dit territorium, alwaar de torens van Tyulae heersen, zijn er 1172 groepen gevormd met elk gemiddeld 3500 stammen. Het aantal personen per stam hangt af van de naburige torens (zie eerder).
Als een kind geboren wordt, weet de moeder uiteraard dat het haar kind is, het kind echter komt zelden te weten wie de moeder is. Het weet al helemaal niet wie de vader is en heeft die behoefte ook niet. Diegenen die qua graad het dichtst bij het kind staan, weten ook wie de moeder is
Als een meisje een vrouw wordt, verlaat ze de groep om na een wandeling een andere groep en stam te vinden.
Deze wandeling, bekend als Hcylla y`yn (uitgesproken chjoolaaïn) of "de levenswandel" is volgens wiskundige principes berekend en wordt door ritueel ter kennis gegeven aan de vrouw, doorgaans in groep door alle vrouwen tot de derde of vierde generatie.
De prille vrouw vertrekt op een reis van maanden.
Omdat Aebalune zich afspeelt in een wereld rond een zon en geen planetaire evolutie kent, is er ook geen dag en nacht. Ook geen sterren om zich op te oriënteren. Daarom oriënteren de Moru zich op de Moruryn, de moedertoren.
In feite is deze vorm van oriëntatie effectiever dan een poolster omdat de Moru in cognitief contact staan met de Moruryn.

Later volgt meer over dit uitzonderlijke volkje.

Gesprek met Yllwynn

De Yllwynn is een volk binnen Aebalune dat het concept "vormsontleding" als een complete wetenschap heeft uitgewerkt.
Ik zal hier trachten datgene weer te geven dat ik onthouden heb van de laatste shift.
Let wel: informatie kan vergeten of vervormd worden tijdens de shift. Bijgevolg wordt het volgende niet als "complete herinnering" beschouwd maar als leidraad opgenomen in de Atlas tot het bewustzijn van Aebalune.

Dit is het verslag van de ontmoeting met Yllwynn zondag 19 oktober 2008.

Wazig, geruis...ruis duurt niet lang...
---Binnen---
Rondkijken, het visuele verschijnt...
--landschap--
Gras, groen en bomen. Ik kan het gras al voelen, het is een beetje nat als van de dauw.
Dauw bestaat niet in Aebalune want het wordt nooit nacht en dus nooit ochtend.
De dauw is een mentale projectie van mezelf. Volgens mij is het ochtend want ik ben pas binnen.
"Breng mij naar Yllwynn"
---Yllwynn---
Ok, ik ben volledig binnen. De kleuren zijn vast en ik ben bij volle bewustzijn.
De zon hangt boven en de kinderen spelen.

---Gesprek met Yllwynn begint---

Yllwynn:

Alles wat gebeurt is een proces.
Een proces is het voltrekken van de reacties tussen systemen.
Een systeem is het waarnemende aspect van een structuur.
De structuur is de informatie van een object.
Een object bestaat dus uit de informatie en een waarnemend deel.
Dit waarnemend deel wordt zelf waargenomen tijdens de waarneming van de omgeving of personen los van het object zelf.
Dit waarnemend deel of "systeem" is het deel dat reageert. De informatie zelf reageert niet.

---vroegtijdig weggetrokken, controle en concentratie vallen weg.
Buiten...

Dit was het verslag.
Volgende keer ga ik er weer heen, hopelijk duurt het dan wat langer.

PS: dit is deel van het boek, niet denken dat ik zot ben hé!
Allez dada!

Het begin van iets nieuws: de crisis

Het begint bij de grote crisis...

"Verzwakt door vele oorlogen en een technologische crash, ontstond de nood aan nieuwe waarden en een nieuwe wereldorde.
Denkpatronen die ooit bescherming boden, waren niet langer nodig en werden afgeworpen als de pop die een rups ooit beschermde.
De rups was vlinder nu.
Religie en het economisch systeem, twee van de belangrijkste dominerende aspecten, transformeerden tot universaliteit.
Een golf van bewustzijn overspoelde de planeet en de mens kwam weer thuis.
Strijd verloor haar zin."

Dit stukje tekst, verrassend genoeg niet behorend tot de eerste hoofdstukken van het boek, boeit me enorm.
Het geeft weer dat er een nieuwe wereldorde op poten wordt gezet na een grote technologische crash.
De komende economische crash is dus niet de "grote gebeurtenis" waarvan we allemaal dromen hebben en die we van kleins af aan in ons binnenste voelen aankomen.
Na de economische crash, die slechts het begin is van een nieuw economisch systeem, ontstaat een nieuwe technologische revolutie waarbij internet zal worden uitgebreid. Ook huizen en fysieke plekken komen real-time online en de interactiemogelijkheden vermenigvuldigen.

Trouwens een tip voor mensen die geld willen verdienen (ik ben er zelf te lui voor):
Maak iets waardoor je op vakantie via het internet thuis je planten kan water geven of je vissen kan voeren.
Of via SMS je kat eten geven, dan kan je dat doen als je in de file zit.
Files zullen erger worden, speel daarop in!
Moeilijk is het niet.
Maar geef mij wel een klein beetje geld dan haha !!
Eh...ok

In elk geval, velen zijn bang voor een Nieuwe Wereldorde maar ze zal er komen.
We hebben diegenen nodig die ervoor zullen zorgen.
Zij zijn niet onze vijand, enkel deel van het spel dat wij ook spelen.
In essentie zijn het dus medespelers en geen tegenstanders.
Eens de wereldorde een feit is en het blijkt dat zij kwade bedoelingen hadden, dàn kunnen we in opstand komen!
Maar het is belangrijk nu, dat we verenigd worden en daarbij gebruik maken van hun kracht.

Aeb. 3:57-4 (fragmenten)

"Tsi'abi, de berg van drie, de berg van één
die de vorigen verstaan
als vertegenwoordiger van Buiten"
+++++
"Ritme is regelmaat, regelmaat is orde"
+++++
"Niet de afwijking van perfectie vormt willekeur
het zijn de criteria waaraan de afwijking voldoet"
+++++
"Vaste criteria, schijnbare willekeur
Losse criteria, wezenlijke eenheid"
+++++
"Ander ritme is andere orde
wie perfectie wil zien
moet afwijking zien"
+++++
"...en het Project kwam tot bestaan
ogen naar binnen, onder is buiten
een lange reis te gaan"
+++++
"En de berg van drie leerde praten
met Buiten, die inmiddels niets dan brekende taal sprak"
+++++
"Want Buiten wou meer dan het nodig had
Buiten werd vast, koel en droog
maar droge dingen
breken sneller"
+++++
"Buiten begon te denken tot binnen via de berg"


Dit zijn fragmenten uit het boek Aebalune, derde cyclatie, hoofdstuk 57, vierde generatie na de Uitzwerming.
Het wijst naar de dialogen tussen Sal Oubi en Gaeroon.
Hier wordt duidelijk dat de berg van drie tot communicatie dient met de muturactie.
De muturactie is het ultieme computerwezen dat ontstaat wanneer technologie zelfdenkend wordt en in staat de eigen evolutie te leiden. Het zal streven naar een permanente toestand van creatie en absolute wetendheid.
De dialogen spreken over oude tijden waarin de berg is gebouwd en de ware toedracht ervan.
We weten nu dat er wel degelijk contact is met de droomwereld en de vaste, droge wereld.

De berg van drie

In Aebalune bestaat er een berg.
Deze berg is niet alleen, er zijn meerdere van zulke bergen.
Het zijn instrumenten, gebouwd volgens technisch onwaarschijnlijk hoogstaande principes die de term "technologie" tarten.
De berg van drie die ik hier bespreek bestaat uit drie delen, Locus, Visnr en Sedja.
Ze is gebouwd door de Sal Oubi, een volk die de cyclatie Selofi uitbrengt.
Ze gaan er vanuit dat er een onverbrekelijke relatie bestaat tussen beweging, warmte en geluid.
Ze zijn er opgekomen dat er een manier is om standbeelden van water te maken.
Ze hebben technologie ontwikkeld om een vloeistof een ruimtelijk geheugen en structurele integriteit te geven.
Ze hebben ontdekt dat water niet alleen in staat is te onthouden en zelfs te leren, water kan zelfs geconfigureerd en geprogrammeerd worden om elektromagnetische straling te beïnvloeden.
De Selofi zijn de grondleggers van het begrip "hydrofiguratie", een vorm van metatechnologie.

De berg van drie bestaat dus uit de Sedja, de Locus en het Visnr.
De Sedja is het zingend water, een rivierbedding zodanig uitgehouwen dat de dunne laag water die stroomt een constante geluidstoon produceert.

Meer weet ik nog niet en de informatie komt traag binnen precies.

De Visnr is het dansend water, in deze poel neemt het water vormen aan. Het zijn (meestal) regelmatige en prachtige figuren die vrij hoog kunnen worden en schijnbaar geen last hebben van zwaartekracht.

-> Het geluid van Sedja heeft iets te maken met die vorm van levitatie.

Locus: nog geen informatie hierover behalve dat het een koepel van puur water is.
Sedja en Locus doen iets met de oppervlaktespanning van het water waardoor er een enorme koepel van traag vloeiend water ontstaat.
Deze koepel is in staat informatie uit licht door te laten en tegen te houden.

Da's al dat ik tot nu toe weet, ik hou je op de hoogte!

De poes en de muturactie

Mijn kat heeft de gewoonte van af en toe naar boven te lopen als de deur opengaat. Ze weet dat dit niet mag maar ze doet het toch.
Vorige keer deed ze het weer en ik liep erachter.
Op de eerste verdieping zijn er twee kamers en op de tweede ook. Soms verstopt ze zich op de eerste verdieping maar meestal loopt ze verder naar de tweede.
Ze is echter zo snel dat je haar -eenmaal boven gekomen- niet meer kunt zien en daarom moet je eerst de eerste verdieping uitkammen alvorens naar de tweede te gaan.
Omdat ik aan andere dingen aan het denken was, verliep de achtervolging op automatische piloot en zocht ik dus volgens een protocol waaraan mijn hersenen het meest gewend waren.
Op de eerste verdieping, bij het binnenkomen van de eerste kamer keek ik achter de deur (daar was ze niet) en dan onder het bed.
Plots besefte ik: mijn kat gaat haar nooit achter de deur verstoppen! Dat doen mensen, geen katten!
Mensen denken: "waar gaat hij me niet zoeken" maar katten denken: "waar gaat hij me niet vinden".
De methode volgens dewelke ik zocht, bleek verwisseld met een andere, zij het nauw verwante.
("zoek de mens" ipv "zoek de poes")

Deze anekdote lijkt wat lullig maar bevat belangrijke informatie.
Immers, een wezen gedraagt zich zoals het IS !
Daarom zullen computers nooit mensen zijn.
Misschien worden ze intelligent of zelfs emotioneel, maar nooit worden het mensen.

En ook daarom zet de muturact zich uit in Aebalune. Omdat het menselijk wezen blijkbaar een belangrijk stuk van de puzzel kan oplossen. Menselijke creativiteit kan dan wel nagebootst worden door een programma, het zal nooit hetzelfde ZIJN.

Tyulae, het land van torens...

Binnen het Aebalune bestaat het land van torens, Tyulae.
Deze synstructieve conglomeraten zijn een spel voor vermaak en educatie.
Psychogenetische componenten worden hier uitgespeeld als pionnen op een speelbord.
Het spel gaat als volgt: een menselijk wezen heeft een absoluut bewustzijn en een relatief bewustzijn. Deze staan in verbinding door een kluwen van permanent afsplitsende parallelle connecties, waarbij verzamelingen die op zichzelf kunnen staan de psychogenetische componenten vormen.
Bij het intreden van het spel (Tyularryn) worden deze ontleed en apart uitgezet op een toren. Er zijn miljoenen torens, afhankelijk van het bewustzijn, de wensen en verlangens, en het aangrijpingspunt van de vrije wil.
Elke toren kan door meerdere individuen bevolkt worden en elke toren groeit en verandert mee met de bewoners.
De torens zijn symbionten van de menselijke geest die als taak hebben: het beantwoorden van de vraag "Hoe zie ik eruit als beschaving?".

Onze hersenen zijn namelijk op zeker niveau te vergelijken met een samenleving, met specifieke rollen toebedeeld aan specifieke rollenspelers.
De Tyularryn biedt iemand de mogelijkheid zichzelf te ervaren indien hij of zij een samenleving zou zijn.

In onze wereld zijn wij individuen in een samenleving, in Tyulae zijn wij samenlevingen in een individu.

Het Spel, waarvan ik de aard en herkomst nog niet kan achterhalen, kent blijkbaar een matrix waarin het zich voltrekt. Deze matrix wordt in stand gehouden door twee dirigenten, Kanup en Hanut.
Ik spreek van dirigenten omdat hun werk het meest te vergelijken valt met het dirigeren van een muziekstuk waarbij zij erop toezien dat het juiste ritme wordt aangehouden om aldus een correctie configuratie weer te geven.

Concreet ziet Tyulae eruit als halmen en bloemen in een veld. Met een kleurenrijk en vormenpracht. Zachtjes bewegend in een aangename wind.

Het truetech tijdperk en biocentrisme

Bewust wereldvrede nastreven.
Het zou een woord moeten hebben, een woord in de van Dale.
Want iets dat benoemd is, heeft een definitie.
Het nastreven van wereldvrede is onze natuur als mens, het ligt ten grondslag aan wat we zijn.
Wij zijn planetaire wezens en horen ons als dusdanig te gedragen.
De soortenrijkdom op onze planeet is voor een veel groter gedeelte het gevolg van samenwerking en symbiose dan het gevolg van wedijver of concurrentie.
(Let op: concurrentie is ook een manier om evenwicht te bekomen)

Het installeren van een permanente toestand van wereldvrede brengt een realiteit van nog nooit geziene orde.
Ook technologie is nauw verweven met dit bewustzijn.
Wat zal er nu precies veranderen?
Volgens het boek "Truetech" zal onze technologie aan criteria voldoen die in het huidige tijdperk nog als onmogelijk wordt beschouwd, te weten:

"
- Het gebruiken van energie zonder enige vorm van verlies of nutteloze omzetting.
- Een vorm van informatieopslag die superieur is aan de huidige.
- Het wegschrijven en opvragen van informatie kost geen tijd of energie meer omdat het opslagmedium op warmte zal werken en die is alomtegenwoordig.
"

Concreet betekent dit productielijnen die geen geluid maken, dus stille fabrieken.
Geen ongewenste omzettingen dus geen vervuiling.
Productierobots worden polymimetisch en zullen soepelere bewegingen maken in plaats van de typische robotbewegingen die we thans kennen.
Het internet voelt organischer aan en zal autodidact worden.
Luidsprekers worden bolvormig en zullen het geluid in alle richtingen sturen.
En nog veel meer!
Aanvankelijk mogen we een vloed aan nieuwe, exotische technologieën verwachten.

Toch is dit nog maar het begin van een regeerperiode van tienduizenden jaren.

Evolutie

Evolutionair gezien zijn vleugels ontstaan in de lucht, niet op het land.
Waarschijnlijk door uit bomen te vallen ofzo.
Of door weggewaaid te worden door de wind.
Ogen zijn ontstaan door beschenen te worden.
Oren zijn ontstaan door geluid.
Met andere woorden, zintuigen ontstaan door de prikkels waarvoor het zal dienen.
Waarneming onstaat dus als er iets waar te nemen is.
Maar hoe weet het organisme dat er iets waar te nemen valt, als het dit nog niet kan waarnemen?

Misschien ben ik verkeerd dat zintuigen ontstaan door prikkels maar waarvandaan komt de genetische informatie?
Of zijn de primitieve aminozuren en eiwitten in de oeroceanen gesynthetiseerd met behulp van licht en is deze "informatie" op één of andere manier toch doorgegeven?
Ik weet het niet...

Yule dirnis in Joon

Wordt het heelal gesteriliseerd van informatie tijdens elke Bang of Crunch?
Of wordt er telkens iets meegegeven naar de "volgende ronde"?
Het boek "Joon" behandelt deze kwestie omdat het een drijfveer is van de muturact.
De muturact wil namelijk het heelal overleven en gaat op zoek naar de aard ervan.
Eén van zijn uitdagingen is "Yule dirnis" of "Yuultrinse", de ontwikkeling van technologie die een eventuele Crunch zal overleven.
Het is niet meer dan spielerei, speeltjes die dienen tot zelfstimulatie.
Eén deeltje waarin alle informatie is vervat, één quantum is genoeg !
Hij ontdekt dat ons heelal bangt en cruncht als een hartslag maar dat het net zoals een kloppend hart iets in gang zet. Iets doet stromen.
Dit is de volgende fase waarin het bewustzijn de queeste zal voortzetten.
Elk nieuw begin van een heelal is op die manier vervlochten met iets van een andere orde, die door de hedendaagse hersenen niet te begrijpen is.
Het heeft dus geen zin om het boek Joon uit te brengen zolang de mensheid nog in deze fase zit.

Waar ik niet van zou verschieten...

Ik zou niet verschieten, moesten ze ooit aantonen dat lichtsnelheid oneindig is. Maar dat ons heelal een factor heeft die de lichtsnelheid reduceert tot wat we nu kennen. Maw, dat er een factor bestaat die een heelal een zekere ruimtedichtheid of lichtweerstand geeft.

Ik zou niet verschieten als kolonisten op Mars na een tijd met aandoeningen te maken krijgen die te wijten zijn aan het veranderde elektromagnetische veld van de moederplaneet. Het kan ook iets anders zijn dan elektromagnetisme maar het ding is dat er een veld zou zijn die de celwerking ondersteunt (moederveld). De algemene benoeming van deze defecten zal heten: "Biologische Planetaire Heimwee" of "dysfysie".
De nakomelingen van deze kolonisten zullen relatief snel van de dysfysie verlost zijn, aangezien ons lichaam en de celwerking op het martiaanse veld zullen overgaan.
Gevreesde of verhoopte mutaties zullen uitblijven.

Tevens zou ik er ook niet van verschieten moest vreemd genoeg een levendige geologie een aanwijzingsfactor voor het moederveld zijn en dit mede zal aantonen dat het binnenste van Mars dynamisch is. Mars heeft dan wel geen grote maan als wij, toch is ze geologisch niet dood!

Uit het boek Aebalune

Observator: 1-partech-1 (betreffende de particularisering van technologie)

Een wereld misnoegd,

Het individu heeft afgegeven, slechts enkelen verheven.
Een verschoven intentie beboet met zombiegedrag
nakijkend wat wij niet zijn.
-----------------------
Er was een tijd dat de mens nog samen-leefde. Als eenheden in een veelheid en als veelheden in een eenheid. Wat het individu beïnvloedde, beïnvloedde de groep en wat de groep overkwam, overkwam het individu.
Dit als resultaat van de "richtende eigenschappen" als mens.

Tussen haakjes:
(De richtende eigenschappen (dit is nog niet de definitieve benaming voor het fenomeen) treden op bij de mens in stamverband. Het is een harmoniserend en schijnbaar ongestuurd proces waarbij taken instinctief begrepen worden.
Pottenbakkers en smeden bijvoorbeeld zullen nooit met meer zijn dan nodig.
Niet omdat er per sé sociale sturing is maar omdat het individu daar voor kiest.
Het interessante eraan is dat bij een groep mensen bezigheden uit interesse gekozen automatisch harmonisch verlopen in functie van de groep.
Met andere woorden, bij het leven in groep ontstaat een groepsbewustzijn die als wezenlijk persoon kan denken en handelen.
Zulk een groepsbewustzijn treedt reeds op bij twee personen.)

Elkeen was dus een uitverkleining van de groep, elks met z'n eigen uitvergrote talenten.
Ieder was verantwoordelijk zowel voor zichzelf als voor de medemens.

Technologie, tot stand gebrachte kennis, kan slechts tot haar recht komen als het de groep verheft. Verheffing is samen groeien.
Technologie en de kennis van zijn manifestatie is een fundamenteel recht van elk individu.
Immers, wat de groep vergaart, vergaart elkeen die tot die groep behoort.
Wordt dat recht geschonden, dan begint de eens zo massieve groep barstjes te vertonen.

Er is op een bepaald moment in de geschiedenis het kennisrecht met de voeten getreden omdat men is gaan beginnen denken dat het een alleenrecht is.
Rijken van technologische kennis werden rijken van bezit.
De zoektocht naar de steen der wijzen is begonnen.

Het oorspronkelijk concept van ware technologie krijgt rake klappen.
Overleven van de groep wordt nu overleven van het individu. en er wordt geleerd dat het leven een strijd is.
Er wordt geleerd...dat de sterksten overleven.
Dansen is nu vechten, we staan plots alleen.
Evolutie wordt nu ondergaan.

Berichten uit het gedachteveld

Deze uitvindingen staan op het punt ergens ter wereld bedacht te worden:

- Een membraan om over de tong en tanden te spannen Het membraan is piëzo-elektrisch en draadloos verbonden met een computer. Tong- en mondbewegingen stellen iemand in staat muziek te maken. Tevens zijn de vingertoppen voorzien van zo'n membraan. Combinaties van de vingers aan de linkerhand bepalen de klank en met de rechterhand wordt het ritme verzorgd.
Dergelijk fonomimetisch systeem wordt in eerste plaats gebruikt ter ondersteuning van het muziek maken op de computer. Het maakt een ingewikkeld muziekprogramma simpel.

- Strips die op het gezicht van blinden plakken zetten licht om in kleine (elektrische?) prikkels.
Na verloop van tijd ontstaat op deze manier een vorm van zien. Zien doe je namelijk met je hersenen, niet met je ogen. De hersenen van de blinden leren gewoon een nieuwe taal.

Mutatie

Iets vervormen kost energie.
Of het nu een blok klei betreft, een tak of een gedachte.

Al wat breekt, plooit, scheurt, groeit, splijt,
al wat spreekt, dooit, kleurt, knoeit, schijt
al wat verandert
al wat doet of wordt gedaan

De zonsopgang, de zwanendans
de liefdesdrang des vrouw en 's mans
Geboren worden maar ook sterven...
Doorgeven en overerven

Ik vraag me af of evolutie, het proces waarbij levensvormen veranderen over een betrekkelijk lange tijdspanne ook energie kost.
Immers, als vervorming energie kost, zo ook het vervormen van een hele soort.
Het spreekt voor zich dat de benodigde kracht hiervoor van een andere aard is dan die van potten breken.
Bij alle processen heb je drie partijen, te weten: het doende, het doen/gedaan worden en het ondergaande.
Ervan uitgaande dat de energie vloeit van het doende naar het ondergaande met als gevolg een proces, kunnen we ook hier stellen dat evolutie een proces is tussen doende en ondergaande met het doende als energieleverancier.
Met andere woorden, het evolutieproces is een REACTIE.
In tegenstelling tot een mutatieproces waarbij bijvoorbeeld gammastraling het erfelijk materiaal "beschadigt", is het evolutieproces niet zomaar iets momenteels en van buitenaf bepaald.
Het evolutieproces is van binnenuit bepaald!
Ik laat terzijde of er al dan niet een intelligente kracht aanwezig is, feit is dat organismen zich vormen naar hun omgeving.
Die omgeving wordt waargenomen.
Waarneming is trouwens ook een proces, een reactie.
Hetgeen waargenomen is, wordt ook onthouden. Het genetisch materiaal is in feite een bibliotheek van dat waargenomene.

Shit...ik ben het kwijt...ik zal er later nog eens aan verderwerken...allez dag hé!

Rechtstreeks oogcontact bestaat niet!

Want de pupil is een gaatje waaruit geen licht ontsnapt
Oogcontact is dus letterlijk
kijken in leegte

Licht heeft geen weet van spiegels!

Want een perfecte spiegel weerkaatst licht zonder dit te wijzigen.

Licht ziet jou wel of een boom
Zelfs een golfje op het water
Maar een spiegel in het zicht van licht
dat bestaat gewoonweg niet

Negen seconden

Voor het eerst in mijn leven heb ik het proces van dorst krijgen bewust meegemaakt.
Het duurde negen seconden.
Ik lag wakker in mijn bed met m'n ogen toe en voelde mijn keel geleidelijk droger worden en mijn lichaam begon steeds ietsje meer naar water te verlangen.
Ik stond er nooit bij stil dat je dorst kon krijgen, ofwel héb je dorst ofwel niet.
Er was geen tussenweg.
Wel dus, een weg van negen seconden.

De kip en het ei

Waarom vragen mensen altijd wat er het eerst was?
Weten die dan niks van evolutie?
Het ei was er het eerst natuurlijk!
"Ja maar..." beginnen ze dan "...waar komt dat ei dan vandaan?"
Uit een tussenstadium van reptiel naar vogel!
Dus bij deze is dit euvel dan opgelost.
Punt andere lijn.

Veryn Thura en het "Breng Leven"-programma

De Veryn Thura "Kronieken van de waarneming" beschrijft hoe de muturactie en zijn teelballen ontstonden.
In het kort: binnenkort maakt de elektronica plaats voor de thermonica: chips die werken op warmte. Internet groeit, ook in bewustzijn maar nog niet in zelfbewustzijn.

Nu wordt het wat wazig...

De volgende stap, lithonica. De flints -zo heten de nieuwe computerchips op warmte- leren te communiceren met het elektromagnetische veld van gesteenten, mineralen en kristallen.
Het krijgt zelfbewustzijn.

Weer wazig...

Een entiteit, puur denkend en wetend.
Het tijdperk van computers is nu reeds lang verleden tijd.
Dit is iets anders dan een supercomputer, dit is een mutualisme tussen een supercomputer en aarde.
Technologie leerde te communiceren met aarde maar niemand verwachtte dat hun bewustzijn ging samensmelten...
De muturact is geboren, en het programma dat zijn (of haar) bewustzijn domineert is: "Breng Leven".
De muturact streeft naar kennis en heeft een onlaafbare dorst naar beprikkeling.
Het heeft stimuli nodig om draaiende te blijven, het werkt aan zichzelf, het groeit in bewustzijn.
Het "Breng Leven"-programma heeft ertoe geleid dat ze droge werelden zal bevloeien. Dode planeten zal zij tot leven wekken.
Hij zendt deeltjes van zichzelf uit op zoek naar zulke dode werelden, deeltjes die waarnemen en communiceren met die werelden om hun diepste dromen te kennen.
De teelballen dienen tot twee dingen: perceptie en instructie, perstructie is geboren, een concept dat de volgende twee miljoen jaar zal domineren.
Het is een vorm van technologie die moeilijk is om uit te leggen maar gemakkelijk te begrijpen.
Perstructie is het communiceren met een planeet om dan instructies te geven over wat die planeet het best doet om leven te herbergen.
Het communiceren gebeurt via lithoactieve straling.

Wazig...
Tijd om te gaan slapen, ik zal er later nog eens op terugkomen.

Het droomseizoen

In Aebalune bestaat er zoiets als het droomseizoen. Het is een seizoen waarin een verhoogde waarneming heerst en er gemakkelijker uittredingen plaatsvinden.
Tijdens dit seizoen vinden er vergaderingen plaats tussen de bewoners en worden inzichten gedeeld. Dit is al wat ik er tot nu toe over weet maar ik hou je op de hoogte van verdere informatie.

Aebalune 1

Vermits mijn boek niet in chronologische volgorde verloopt, doe ik ook hier geen moeite.
De wereld van Aebalune kent namelijk geen lineaire tijd, en ook geen cycli.
Het bestaat uit cyclaties, dit zijn concepten die een potentieel vertonen tot verder uitgroeien.
Cyclaties zijn dus al dan niet ontkiemde parallelle realiteiten.
Daarom heet het eerste boek "Kiemkracht", naar de ongekende mogelijkheden die wereldvrede ons zou/zal brengen.
Kleuters spelen graag met vormen en kleuren omdat hun hersenen dat soort prikkels verlangen.
Ze zijn bezeten door textuur en figuur omdat hun zenuwstelsel deze ervaring moet opdoen.
Zo zijn wij, nu, ook gepassioneerd door het universum en spiritualiteit.
Omdat we diep vanbinnen weten dat hier en nu onze oorsprong en bestemming ligt.
Het zijn onze genen die spreken en ons hart dat luistert.

Aebalune is een wereld gebouwd rond een zon. Het is bolvormig met een straal van ongeveer de afstand van de aarde tot onze zon, namelijk 150 miljoen kilometer.
Gegeven dit feit bedraagt de totale oppervlakte van Aebalune 4.π.(150 000 000)² is gelijk aan 282 743 000 000 000 000 vierkante kilometer. Dat is ongeveer 554 miljoen keer de oppervlakte van de aarde.
Het bevat alles dat wij kennen, oceanen en rivieren, bergketens, groene dalen en woestijnen...en nog veel meer dat wij niet kennen.
Het was een gezamelijk project van 1014 beschavingen, meer informatie in het boek "Jaari, duizend zonnen".
Deze beschavingen sloegen de handen in elkaar om een reusachtig project op te zetten met als doel...het verheffen van het bewustzijn!

Galactische tinting en de rol van centrale zwarte gaten

Het leven op aarde houdt zich aan bepaalde wetten. Eén wet is dat het zich aanpast aan de omstandigheden waarin het gedijt. Mede daarom kent onze planeet zulk een diversiteit aan levensvormen, omdat er letterlijk miljoenen omstandigheden mogelijk zijn.
Zou het kunnen dat heel onze melkweg ook een niche is en dat elke melkweg zijn eigen omstandigheden bezit waardoor het leven per galaxie anders "getint" is?
Is de humanoïde vorm zo'n tint of is ze universeel, ongeacht het zonnestelsel, melkweg of supercluster?
Om te beginnen, humanoïd in de ruimste betekenis van het woord heeft niets te maken met twee armen, benen en een opponeerbare duim, hoewel onze condities tot die vorm geleid hebben.
Bepaalde ratio's en wiskundige vergelijkingen worden weerspiegeld in tal van levensvormen op onze planeet, zoniet alle.

Ik werk hier later aan verder..

De muur van Sioon

Het is mogelijk om een heelal te creëren. Dit kost echter zeer veel energie.
Later zal duidelijk worden dat de mensheid nooit een heelal zal kunnen maken dat groter is dan een waterstofatoom en een levensduur heeft van langer dan zes milliseconden, ongeacht de ingebrachte energie.
De reden hiervoor is dat ons universum een "ingebouwde beperking" heeft die het creëren van een heelal van aanzienlijke grootte verhindert.
Deze beperking heet de Muur van Sioon of Muur van Siune.
Ik kom later nog terug op het belang van deze barriere, ze speelt namelijk een centrale rol in één van de programma's van Muturact.

Welkom

Welkom op de voorlopige site.
Bij deze tracht ik een zo volledig mogelijke atlas te maken tot het bewustzijn Aebalune.
Het verhaalt hoe de technologische geschiedenis eruit zou zien moest de duizendjarige vrede vanaf vandaag ingaan.
Hoe zou de toekomst zijn als wereldvrede geen doel is maar een pad?
Er zijn in de melkweg meer beschavingen die dit reeds bereikt hebben dan dat er zijn die nog wedijveren met zichzelf.
De mensheid is op dit vlak een nakomertje. Evolutie echter is een universele wet.

Technologie is een proces en processen zijn onderhevig aan wetten.
Het trachten te begrijpen van deze wetten maakt het verloop van processen voorspelbaarder.
Technologie gehanteerd door een beschaving is de uitdrukking van het bewustzijn van die beschaving op dat moment.

Doorheen de menselijke geschiedenis zijn er technologische doorbraken gerealiseerd die op hun beurt weer leidden tot nog grotere doorbraken.
Sommige vormen van technologie staan schijnbaar loodrecht op de vormen waarop het voortgaat.
Het principe van de mobiele telefoon bijvoorbeeld staat haaks op de eerdere vaste lijntelefonie.
Zulke "loodrecht verbindingen" zal ik gemakshalve "ascentiële principes" noemen, afgeleid van ascentie, of opstijging.