Nationalisme laten we thuis.

Als ge geen goesting hebt om de volgende zinnen te lezen, lees dan op z'n minst de laatste zin.

Mannetjes strijden om vrouwtjes.
Stammen strijden om territorium.
Landen strijden om gezag.
Uiteindelijk gaat de laatste strijd om de macht over onze planeet.
Hier houdt het strijden op.
Het heeft geen tegenhanger op interstellair niveau.
Vanaf het moment dat een civilisatie planetair ontwaakt, vergaat de neiging tot machtsstrijd.
Dit fenomeen heet "de nefriale occlusie" en dit verhindert scenario's als het strijden om een planeet of stelsel tussen twee of meerdere species.
Niet enkel het menselijk brein zit vol programma's, ook de menselijke soort op zich.
De mens is humanoïd van aard maar alleen op Aarde heet hij mens.
Elders heet hij anders maar is humanoïd evenzeer.
Het zijn van humanoïd is een prachtige ervaring en hoewel een moeilijke jeugd niet is uitgesloten, gaat een planetair bewustzijn gepaard met de wetenschap dat liefdevol handelen de ware aard is van de mens.
Het is dit liefdevol handelen dat een reeks van technologieën in gang zet die het mogelijk maken interstellair te reizen.

Samenvatting van al dit gezever: technologie loopt parallel met het bewustzijn en zonder planetair bewustzijn is interstellair reizen onmogelijk.

Nief spelleke

Als ge rondkijkt in de kamer, kunt ge u voorstellen hoe de dingen aanvoelen.
De textuur van de muur.
De blokskes van het klavier (waar al die letterkes op staan).
Papier, textiel, glas, plastic.
Gewoon naar iets te kijken en ge kunt u al voorstellen hoe dat aanvoelt moest ge het aanraken.
Dat nieuw spelleke, zoek iets waar ge u dat NIET van kunt voorstellen!
Wedden dat ge een paar uur zoet zijt?

Vervolg van 't vorige (hetgeen dat hieronder staat)

Kmoest nog vertellen over dat nummerke drie.
Awel, 't zit zo dat alles dat waarneemt ook waargenomen wordt.
En heel dit stelsel van waarneming, is één.
Er is met andere woorden maar één realiteit.
Dat klinkt raar als ge uzelf hebt opgevoed met de gedachte dat er meerdere realiteiten zijn.
Er zijn meerdere mogelijkheden, dat wel. Maar echt realiteit, daar is er maar eentje van.
Het zou eigenlijk veel lulliger zijn aan te nemen dat er organismen gescheiden zijn door de grenzen van het bestaan. Het bestaan kent namelijk geen grenzen.

De onvermijdelijkheid tot evolutie.

Er is geen oppervlakte zonder omtrek.

Schoon hé!

Da betekent da ge niet kunt bestaan zonder in verband te staan met uw omgeving.
Alles wat bestaat, staat dus in interactie met zijn omgeving.
Niet enkel mensen, dieren of planten.
Ook zonnen en stelsels.
Ook dromen en wensen.
Gedachten en emoties. Gewoonweg alles!
Dit is principe nummer 1.
Nummer 2 gaat verder.
Die stelt namelijk dat die interactie een vorm van waarnemen is.
En dat net die waarneming de drijfveer is van evolutie.
Nummer drie is een parel van een inzicht.
Ik heb dat hier op een papiereke staan maar ben nu te lam om dat allemaal in te tikken.
Kzal da nog wel es doen.
Dada !

Mijn bloed

Uit de wereld kwam ik en je stroomde

jij bent het die

leven brengt

die de zuurstof bedeelt

en nutriënten

zolang ik leef, blijf je circuleren

zodra ik sterf, heb je je taak volbracht

en na die eeuw

als de tweede wereldvrede is begonnen op aarde

ben je nog even vers

als ik het niet meer zie, dan mijn kinderen

ik geloof in vrede

en jij gelooft in mij

zo mijn bloed is rood,

het bloed van het heelal is bewustzijn

Het kleine vloeken

Ik ga mijn tanden poetsen en doe een topje tandpasta op de tandenborstel. Bij het dichtdraaien van de tube valt het topje echter in de lavabo en ik zeg luidop "fuck". Niet heel luid maar luidop bij mezelf.
Een veel voorkomend fenomeen.
Maar waarom zeggen mijn hersenen fuck?
Omdat ze een motorisch programma aan het runnen zijn!
Ik heb namelijk gemerkt dat de meeste kleine vloekjes zoals "fuck, shit of kak" plaatsvinden wanneer:
1) een motorisch programma lopend is en abrupt moet worden gewijzigd of beëindigd
2) de hersenen beseffen dat een motorisch programma moet worden uitgekozen en uitgevoerd om de plaatsgevonden situatie weer recht te trekken.

In het geval "tandpasta in de lavabo" wordt aan beide punten voldaan.
Wat mij fascineert, is de reden voor en impact op de hersenen.
Het zeggen van shit kan een overblijfsel zijn van vroeger, misschien bedoelen we "kan er iemand even helpen?"
In stamvorm is er immers nooit iemand ver weg en een implicatie kan makkelijk weggewerkt worden met de hulp van iemand anders.
Als er iets misliep bij een handeling moesten we dus hulp inroepen.
Dat programma kan in de loop van de tijd een scatologische klemtoon hebben verworven. Misschien is het wel cultuurgebonden. Misschien riepen ze bij de oude grieken "bij Zeus" ofzo.
En bij bepaalde natuurvolkeren "afgebroken tak!"
In onze cultuur zeggen we toevallig "kak". Dat zou bij de grieken waarschijnlijk als obsceen beschouwd worden. Alhoewel...die oude grieken waren zelf zo obsceen als kak.
In elk geval, er is een reden dat de hersenen iets uiten bij bepaalde misgelopen situaties.
Wat de impact op de hersenen betreft, eigenlijk zijn wij onze hersenen.
Jouw hersenen lezen dit artikel nu en mijn hersenen schrijven het. Alle menselijke interactie is interactie tussen hersenen.
In een café kunnen er evengoed hersenen aan de toog hangen in plaats van mensen.
Maar de hersenen zijn te kwetsbaar om aan de toog te hangen, daarom hebben ze een schedel.
Ze moeten ook waarnemen, daarom hebben ze zulke ogen en oren.
En tong en neus.
En huid.
Ze moeten gevoed worden, dus hebben we handen (liefst met opponeerbare duimen).
Dat voedsel moet worden gezocht met benen en ogen en vaardigheden.
Heel de menselijke cultuur draait rond de hersenen.
Ik ben mijn hersenen en jij bent jouw hersenen.
De impact van shit zeggen is dus een impact op jezelf (wat die impact ook moge zijn).
Schelden is nog erger, iemand klootzak noemen, is jezelf klootzak noemen.
Kwaad worden is eigenlijk jezelf kwaad maken en jezelf dus kwaad berokkenen.
Immers, stresshormonen hebben steeds een fysiologische bijwerking die onwenselijk kan heten.
Blijf dus rustig, ten alle tijde. De wereld is niet zo ernstig als ze zich voordoet !
En tandpasta in de lavabo zorgt voor een frisse muntgeur!