maandag 15 september 2008

Waar ik niet van zou verschieten...

Ik zou niet verschieten, moesten ze ooit aantonen dat lichtsnelheid oneindig is. Maar dat ons heelal een factor heeft die de lichtsnelheid reduceert tot wat we nu kennen. Maw, dat er een factor bestaat die een heelal een zekere ruimtedichtheid of lichtweerstand geeft.

Ik zou niet verschieten als kolonisten op Mars na een tijd met aandoeningen te maken krijgen die te wijten zijn aan het veranderde elektromagnetische veld van de moederplaneet. Het kan ook iets anders zijn dan elektromagnetisme maar het ding is dat er een veld zou zijn die de celwerking ondersteunt (moederveld). De algemene benoeming van deze defecten zal heten: "Biologische Planetaire Heimwee" of "dysfysie".
De nakomelingen van deze kolonisten zullen relatief snel van de dysfysie verlost zijn, aangezien ons lichaam en de celwerking op het martiaanse veld zullen overgaan.
Gevreesde of verhoopte mutaties zullen uitblijven.

Tevens zou ik er ook niet van verschieten moest vreemd genoeg een levendige geologie een aanwijzingsfactor voor het moederveld zijn en dit mede zal aantonen dat het binnenste van Mars dynamisch is. Mars heeft dan wel geen grote maan als wij, toch is ze geologisch niet dood!

Geen opmerkingen: