Negen seconden

Voor het eerst in mijn leven heb ik het proces van dorst krijgen bewust meegemaakt.
Het duurde negen seconden.
Ik lag wakker in mijn bed met m'n ogen toe en voelde mijn keel geleidelijk droger worden en mijn lichaam begon steeds ietsje meer naar water te verlangen.
Ik stond er nooit bij stil dat je dorst kon krijgen, ofwel héb je dorst ofwel niet.
Er was geen tussenweg.
Wel dus, een weg van negen seconden.